Sevdiğiniz birine yapmak istediği herhangi bir şey konusunda destek vermeniz önemlidir. Onun iradesinin zayıf olduğunu düşünseniz bile, kendisini bunu yapabileceğine inandırmanız gerekir ki; kendisine güvensin ve başarsın.
Benim eşim bu konuda biraz ters fikirli. Desteklemenin değil, kösteklemenin faydası olacağı inancında. Ortada verilmiş 7 kilo varken hiç kilo vermediğimi, boşuna uğraştığımı söylüyordu ta ki geçen haftaya kadar. Sonunda itiraf etti neyse ki! Ben de rahatladım.
Gerçi o kabul etmemiş bile olsa,
kapı gibi oğlum var beni destekleyen!!!
- Baba, sen yiyorsun yiyorsun göbeğin kocaman oluyor. Annem rejim yapıyor, bak! göbeği küçücük oldu!
Hamiş: Ne demişler; dinsizin hakkından imansız gelir! :)))
Cumartesi
Civciklerin yaşgünündeydik. Tibet’in giripte, çıkmak bilmediği evlerden bir tanesi onların ki! Neden istesin zaten, her şey çocuklar için bu evde.
Yazdan beri özleşmişiz. Bizim de birbirimizi görmek için güzel bir bahane oldu. Havalar ısınsın, bir daha bir araya geleceğiz inşallah :) Daha nice güzel yaşlarınız olsun benim canım civciklerim :)
Bir kapımız da
Baharlar bizim. Pazar günü de onlardaydık. Bu sefer
Yıldız ve Demir’de bizimleydi. Bücürler nedense birbirleriyle bir senkranizasyon yakalayamadı, bu durum bizi biraz yordu. Yağmur kuzusunun sebebi sonradan belli oldu. Meğer hastaymış. Geçmiş olsun kuzucum, çabuk iyileş emi! :(
Tibet Bey’i nihayet göz kontrolüne götürdük. Astigmatı varmış. Astigmat netlik sorunuymuş. Dedi ki doktorumuz;
“Onun için dünya böyle, net görüntü hakkında bir fikri olmadığı için senin yardımına ihtiyacı da yok, çünkü o dünyayı böyle sanıyor ve ona göre bir düzen oturtmuş hayatında. Gözlük kullandıkça farkı anlayacak!”...
Anlayacağınız bebeğim artık gözlüklü bir bücür! Yakıştı da sanki :)
Son anda küçük bir not: Daha bu sabah bugün için "Bugün güzel bir şey olsa. Heyecan ve mutluluk veren..." diye bir dileğim olmuştu. Suyun Güncesi'ne bu dileğimi gerçekleştirdiği için çok ama çok teşekkür ediyorum...