Bazen kendiyle öyle meşgul oluyor ki insan,
çevresinde olup bitenleri görmüyor ya da umursamıyor.
Bazen kendi dertlerine o kadar sarılıyor ki insan,
çevresindeki güzelliklerle ilgilenmiyor.
Bazen görülmek istiyor, farkedilmek...
Bazen, kendini o kadar mutsuz, o kadar umutsuz hissediyor ki insan,
bunun içinden çıkacak çözüm yolları bulamıyor.
Bazen hayattan o kadar çok beklentisi oluyorki insanın, o beklentileri karşılanmayınca hayatı suçluyor. Görmüyor ki aslında herşey seçimlerinden ibaret.
Yooo, aslında biliyor da kabul etmiyor!
Bazen, bir "S" istiyor, biraz dinginlik, hissizlik, düşüncesizlik, zamansızlık.
Bazen kendine o kadar küskün oluyor ki insan...
ah kendine o kadar kızgın oluyor ki...
Depresyona giriyor...
BEN!
Uzatsana elini...
çevresinde olup bitenleri görmüyor ya da umursamıyor.
Bazen kendi dertlerine o kadar sarılıyor ki insan,
çevresindeki güzelliklerle ilgilenmiyor.
Bazen görülmek istiyor, farkedilmek...
Bazen, kendini o kadar mutsuz, o kadar umutsuz hissediyor ki insan,
bunun içinden çıkacak çözüm yolları bulamıyor.
Bazen hayattan o kadar çok beklentisi oluyorki insanın, o beklentileri karşılanmayınca hayatı suçluyor. Görmüyor ki aslında herşey seçimlerinden ibaret.
Yooo, aslında biliyor da kabul etmiyor!
Bazen, bir "S" istiyor, biraz dinginlik, hissizlik, düşüncesizlik, zamansızlık.
Bazen kendine o kadar küskün oluyor ki insan...
ah kendine o kadar kızgın oluyor ki...
Depresyona giriyor...
BEN!
Uzatsana elini...
Cok haklisin.
YanıtlaSilBazen kendine o kadar küskün oluyor ki insan...
ah kendine o kadar kızgın oluyor ki...
Depresyona giriyor...
Su gunlerde tam da oyleyim sanırım:(
Doğumdan sonra hep öyleyim :)
YanıtlaSilKutu Tibet'in annesi için avaz avaz söylüyor:
YanıtlaSil"Güzel günler göreceğiz çocuklar
Motorları maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın, inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz, güneşli günlerrrr"
Yüzünden tebessümün eksik olmasın Güzel Tibet'in Güzel Annesi...;)
BU DA BEN !
YanıtlaSilUzattım elimi..
Hislerime tercüman olmuşsun. Bu ara aynen böyleyim. Şaşırdım, aynısıyım..
Geçecek yine, biliyorum..
Atlatacağız her zamanki gibi..
Hadi ver elini !
Geçecek Tibetin güzel anneciği. Kızma ve küsme kendine. Hepsi geçiyor bu hislerin biraz dingin olup huzur bulunca. Bende uzattım elimi.
YanıtlaSilAyrıca çok güzel bir şarkı bu. depresyondayken çok dinliyordum, hala dinleyip huzur buluyorum gariptir :)
S Mİ DEDİN :))
YanıtlaSilHAH BEN DE ONU DİYORUM İŞTE
Desteğiniz için hepinize çok teşekkür ediyorum canım blog dostlarım.
YanıtlaSilHep çok memnundum ama son dönemde daha da memnunum bloğu açtığım için.
iyi ki varsınız :)
annecik, sana o şarkıyı söyledim geçenlerde, duydun mu?
YanıtlaSilSesin müthişmiş :)
YanıtlaSilşekerim ya dinlemedin, ya hiç kulak yok sende, ya da ben bir cevhermişim de farkında değilmişim:)
YanıtlaSilhepsi bir yana, insan arada bir ses, soluk, el istiyor. haklısın sen...
bazen mutluluk yerine hüzünlerine sarılıyor evet bazen kendine bile küsebiliyor insan. galiba en kötüsü bu.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilzardankadın, kendine küsmeler bazen insanı kendine getirebiliyor aslında. bakarsın bende de böyle işler. umarım :)
YanıtlaSil