23 Ocak 2013 Çarşamba
Ne zaman istersen...
Bazen yaşadıkların, tanık olduklarının yanında ne kadar da hafif kalıyor...
Kıyas bile kabul etmez!
İstiyorsun ki; söyleyeceğin tek bir söz karşındakine merhem olsun...
Ama bir yandan da, söyleyeceğinin senin düşündüğünün aksine,
belki de, yaraya tuz basma ihtimali seni susturuyor...
Dokunmak istiyorsun...
bu dokunuşunla onun tüm acılarını silmek...
bitirmek...
ama biliyorsun işte...
bu mümkün değil!...
Ne yapsan, ne söylesen elle tutulur bir yanı olmayacak...
Ne yapsan, ne söylesen onu daha iyi hissettirmeyecek...
Kendini aciz hissediyorsun...
Yapabileceğin tek şey onun yanında olmak... biliyorsun...
ve onun da bunu hissetmesini, bunu bilmesini istiyorsun...
Dostum...
Yanında olmaktan başka yapabileceğim bir şey var mı?...
Elimden fazlası gelsin isterdim...
Seni iyi görmeyi o kadar çok istiyorum ki...
Hep yanında olacağım...
Sen istediğin sürece...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Aynen : (
YanıtlaSilNe zaman isterse...
bu satırları okuduğunda eminim ona kendini çok daha iyi hissettireceksin
YanıtlaSilBazen sıcacık bir sarılma hepsinin yerini tutar...
YanıtlaSilHer insanın senin gibi dostu olmalı Sibelim
YanıtlaSilçaresizlik ne kötü...
YanıtlaSilinsanın dostundan böyle bir yazı alması da yardımcı olur ....
YanıtlaSilYanında olup konusmadan oturmak bile yani varlığını hissettirmek bile eminim çok iyi gelmiştir...
YanıtlaSilinsanın böyle dostunun olması negüzel
YanıtlaSililaç gibi gelmiştir bu yazı
YanıtlaSilAnnelik işte böyle birşey herşeyi karşılıksız yapabilecek bir yüreğe sahip olmak. Umarım birgün o güzel insanların güzel yazılarını da Allah yazdırmayı nasip eder Sibel'cim.
YanıtlaSilNe kadar duyguluydu, dostun çok şanslı...
YanıtlaSil