Nasıl anlatılır?

Ayşegül yazmış benim de aklıma geldi, bayramda Tibet’le aramızdaki bir diyalog.

Karasu’daki kapı komşumuzun, benim çocukluk arkadaşımın babası vefat etti arife günü. Yan evimizde bayram buruk geçti anlayacağınız.

Hemen yanıbaşımızda yaşanan hareketlilik ve “ölüm” kelimeleri ister istemez Tibet’in de ilgisini çekti. Zaten çizgi filmlerden bildiği bir durumdu ama gerçek hayatta hiç bu kadar yakından yaşamamıştı. Geçen sene kuzenimin vefatını saymazsak... ki o zaman bunu hiç anlayamazdı sanırım.

“Yandaki dede neden öldü anne?” diye başladı sorgu.
Hasta olduğunu söylemek istemedim, hastalıklar gözünü korkutmasın diye.
“Çok yaşlıydı canım.” diye cevap verdim hiç düşünmeden.
“Yani saçları beyazladı diye mi?”
“Hayır bebeğim. İnsanların yaşı büyüdükçe saçları beyazlayabilir ama o artık çok yaşlanmıştı. O kadar yaşlanmıştı ki artık yürüyemiyordu yaşlılıktan.”
“Tekrar canlanmayacak mı yani?”
“Hayır bebeğim.”
“Peki benim dedem yaşlı mı?”
“Hayır canım, dedenin yaşı büyük ama yaşlı değil.”

Bu soruyu sorarken gözlerini dedesine çevirdi endişeli endişeli.
Sonradan dedesini de sorgulamış; “Sen yaşlı mısın? Saçları beyaz olanlar yaşlı mı?” diye sormuş. Babam da onu yaşlı olmadığına ikna etmeye çalışmış.

Verdiğim bu cevabın düşüncesizce olduğunu bilmeme rağmen, belki de bir yandan iyi oldu aslında. Şimdi “ölen”in geri gelmeyeceğini biliyor en azından...

Artık yapmamız gereken onun yanında babama “Seni gidi yaşlı ihtiyar” diye hitap etmemek :)))))