20 Aralık 2011 Salı

Hep yanımda kal!

Birden anlayıverdim, aniden!
Ben ne zaman geç gelsem eve, Prensim gece kötü rüyalar görüyor.

Yoksa bana mı öyle geliyor?

Birinde arabada yalnız, birinde asansörde.
Birinde eli elimden kayıyor, beni bulamıyor, diğerinde önden bindiği trende kalıyor.

“Anne kötü rüyalar gördüm yine! Sen yoktun yanımda!”
ya da
“Kaybettim seni!”

İçinde neler yaşıyor?
Her gecikişimde onu bırakıp gideceğimden mi endişe ediyor?
Nasıl silerim onun bu endişelerini içinden?
Kendim için bir şeyler yapmaktan vazgeçsem bile, işim yüzünden çok geç gelişlerim olur benim, onu nasıl engellerim ki?!

Ah bebeğim! Bir bilsen...
Ne kadar kulağına fısıldıyor olsam da,
sana olan sevgimin büyüklüğünü bir görsen!


Canım benim.
Sen istemedikçe,
senden uzak olmam mümkün mü benim!

29 yorum:

  1. Ah o beni de düşündüren fırtınalar.. keşke abartıyor olsam derim bazen.. belki de abartıyoruzdur ha Sibelim?

    YanıtlaSil
  2. Bence tesadüf değil Sibel,bence bir yanı bilsede geçte olsa o eve geleceğini demek bir yanı tedirgin oluyor işte kuzunun,tedirgin uyuyor.Hep derim keşke neler düşündüğü bir bilebilsem,bilebilsem de ona göre cümleler kursam.

    YanıtlaSil
  3. Kıyamam ya... bizim ki de haftasonu dışarıda yemek yerken yan masaya bağıra bağıra -benim babam işe ditti uçakla benim annem işe ditti ama geldiiiii diye rapor veriyor. korkularını görüyorum ama...

    YanıtlaSil
  4. çalışınca, bu şekilde düşünmeye itiyor hayat bizi :(

    YanıtlaSil
  5. ne güzel bi annesin sennnn :)

    YanıtlaSil
  6. keşke hep yana yana kalabilsek.
    kıyamam ne Tibet'e ne başka yavrucağa.
    Aynı dertler bizde de var :( nasıl geçireceğim bilmiyorum.

    YanıtlaSil
  7. Sibelim şayet çalışmıyor olsaydın(k) bu korkuları olmayacak mıydı ki?
    Benim kızım evde dibimden ayrılmıyor. henüz başlamadık kötü rüyalar görmeye. Ama tek cevabı var: " seni istiyorum anne"
    Eskiden kreş çıkışı kızım işyerime geliyor diye çok tedirgin olurdum. Şimdi ise tam tersi. belki de kaşınıyorumdur çıkarılmak için :)

    YanıtlaSil
  8. İremmmm, benzemesinnnn :)

    Delim, abartıyor olalım yaaa! evet, evet abartıyoruz bence...

    Ayla, ah bilebilsek gerçekten neler geçer kafalarından :(

    Çakıltaşım, seninkinin işi de ayrı bir zor, baba çoğunlukla yok, anne de gündüzleri yok. kıyamam ona ben :(

    Zeynep, çalışan olmak bir başka zor sanırım :(

    Bestem benim. Canımsın sen :)

    Baharım, keşke... büyüdükçe geçecek muhakkak ama o geçene bizim içimizdeki fırtınalar dinmeyecek işte :(

    YanıtlaSil
  9. Yerdenuzak, ben de kıyamıyorum...

    Nilhanım, belki de o zaman farklı korkuları olacaktı kimbilir? kaşın sen kaşın, işe yarar belki :)))

    YanıtlaSil
  10. ah şu çalışan anne vicdanı niye peşimizi bırakmıyor ki sanki

    YanıtlaSil
  11. Ben kağıtları kesip yapıştırmak için evde olmak istiyorum siz çocuklarınızla daha çok birlikte olabilmek için. Kendimi acayip bencil hissettim.

    YanıtlaSil
  12. ay nedesem ki

    bizde var o rüyalar sık sık :))
    ama kıyamıyoruz işte

    YanıtlaSil
  13. büyüyecekler tatlım, anlayacaklar sevgimizin büyüklüğünü... kendilerine de bize de güvenecekler büyüdükçe.. biraz zaman... ;)

    YanıtlaSil
  14. İçimi parçaladı gene :( çalışan anne olmanın kaderi sanırım,napalım birbirimizi anlamaktan başka elimizden birşey gelmiyor.öpüyorum sizi.

    YanıtlaSil
  15. En çok sevdiğini kaybetme korkusunu taşıyor minicik yüreğinde.O rüyaları görünce nasıl üzülüyordur kimbilir.

    düşündüm hani ne yapılabilir ki diye...

    Uykuya dalmadan önce de senle haşır neşir,rahatlatıcı bir sürü şey de yapıyorsunuz aklıma bir şey gelmedi,açık açık konuşmak tekrar tekrar bilemiyorum Sibelim ya,kıyamam Tibetime..

    YanıtlaSil
  16. Nazpekim, bir bilsem ah! :(

    cafenoHut, olur mu öyle şey yaa, aşkolsun. onlarda senin çocuğun ;)

    Elif, ne diyebiliriz ki. bu da geçecek elbet :)

    Burcum, bekliyorum ;)

    Nehirccem, anlarız birbirimizin halinden... sağol canım.

    Yıldızım, ben de bilmiyorum ki. bir iki haftada bir bir iki kere yalnız uyuyor, onun dışında muhakkak onunla uyuyorum. uyku vaktine kadar mümkün olduğunca da beraber vakit geçiriyoruz. yavaş yavaş anlayacaktır herhalde...

    YanıtlaSil
  17. Onların içlerinde ne fırtınalar kopuyor kimbilir... Fakat üç buçuk yaşından sonra, bir çocuğun, sevdiklerinin zaman zaman yanında olamayabileceklerini, ancak mutlaka geri geleceklerini öğrenmesi gerekirmiş yavaş yavaş. Biz ne kadar korunaklı bir dünya yaratsak da, gelişimleri için önemli bu ufak ayrı kalmalar. Rüzgar da yapıyor benzer şeyleri, bazen kabuslar görüyor, bazen Küçük Emrah mooduna giriyor durup dururken :) Ben de dilimde tüy bitene kadar anlatıyorum da anlatıyorum. Güven uyandırma konusunda faydalı olmuş muyuz ileride karıları/sevgilileri anlatır bize:)

    YanıtlaSil
  18. Çalışan bir anne çocuğu olarak söylüyorum ; yaş kaç olursa olsun hep özlüyorsunuz ama birlikte geçirilen zaman hep çok güzel oluyor, çünkü doyamamak var işin ucunda yani tüm gün beraber olunca öyle keyifli olmuyor birliktelik, anne içinde, çocuk içinde.

    YanıtlaSil
  19. Pamuğum benim öyle güzel çıkmış ki maşallah,diyecek söz bırakmamış:)

    YanıtlaSil
  20. gece uykusuna dalarken kendini tamamen güvende ve huzurlu hissetmeleri çok önemli diye düşünüyorum. bu kötü rüyalara sebep de uykuya dalışta senin yokluğun olma ihtimali çok yüksek gibi geldi bana... çok masumlar çok tatlılar çok... tüm çocukların anne kokusuyla şefkatiyle büyümesini diliyorum...

    YanıtlaSil
  21. Yüklenme kendine...Biliyor bilme mi hiç? Yaşım 35,annem gelip bize yerleşse keyiften dört köşe olurum yine:)

    YanıtlaSil
  22. Canım benım ya ,kıyamam.

    YanıtlaSil
  23. Merhaba,
    Tesadufen buldum sizi.Ayni dertten muzdaribim bende.Ve kizim buyurken yaninda olamadigim icin kendimi suclu hissediyorum. :(( Gordugum kadariyla tum annelerde var bu dusunce maalesef. Takipteyiz sizi :)

    YanıtlaSil
  24. Çalışmak güzel ama anne olunca bu da madalyonun diğer yüzü oluyor ne yazık ki.Galiba çocuk olunca kadın , yalnızca annelik ve vicdanı arasına sıkışıyor :(

    YanıtlaSil
  25. Kuzum ne yapıyor bi bakayım dedim, kötü oldum :((

    YanıtlaSil
  26. birazcıh nihan'ın yazdıklarını yazmış gibi olacağım ama ben de böyle düşünüyorum...bensiz uykuya daldığı akşamlar(babaanne ile) huzursuz oluyor kerem...mutlaka ağlayarak uyanır...
    ama eğer onu uyutan ben isem problem yok...sanırım böyle bir şey..ve sizde iş olayı da var....sen çalışıyorsun :(

    YanıtlaSil