17 Ocak 2012 Salı

Ötesi... Berisi...

O ötede inadını konuşturuyor, ben beride otoritemi...

O ötede avaz avaz ağlıyor, ben beride içimden geçenleri susturmaya çalışıyorum....

O ötede sinirinden tepiniyor, ben beride sinirime hakim olmaya çalışıyorum...

- Tibet artık ağlamayı kes! Böyle devam edersen istediğini elde etmemekle kalmayacak, üstüne bu gece yalnız uyuyacaksın!
- Ama anne, ben....
- Artık bahane dinlemek istemiyorum. 5 dakika içinde susmazsan bu gece yalnız uyuyacaksın! Sen susmadan bu odaya bir daha gelmeyeceğim!!!


O ötede gözyaşlarına hakim olmaya çalışıyor, ben beride vicdanımı susturmaya çalışıyorum...

- Tamam mı? Sustun mu artık?
- Seni kızdırdığım için artık beni sevmeyecek misin anne?!


O sevilmek istiyor... Sevildiğini bilmek...
Bu sevgiye güvenmek........

- Hiç öyle şey olur mu oğlum? Sana kızdım diye, seni sevmekten vazgeçebilir miyim hiç?
Seni çok seviyorum ve bil ki her zaman çok seveceğim.


Peki ben ne istiyorum?.......

24 yorum:

  1. Oyy kıyamam ben O'na :( Böyle konuştukları zaman içim eriyor...

    YanıtlaSil
  2. Evet bazen yapmak zorunda kalıyoruz bu tarz restleşmeleri itiraf ediyorum bazen öyle gereksiz yapılmaması gereken şeylere tutturuyorki bizim ki de ben de buna benzer şeyler söyleyebiliyorum oda herşeferinde anne deyip yanaklarımı öpücük yağmuruna çeviriyor içim acıyor sonra da çocuğa niye böyle dedim diye ama bazen konuşmayla ikna edemediğin durumlar oluyor yok desende anlamıyorlar bu annelik ne zor bişey işin hep ortasını bulamıyorsun işte

    YanıtlaSil
  3. Bizimkide Sibel kızdığım zaman kabullenemiyor anne ten meni sevdin diyor.Eray ben sana şu an kızıyorum diyorum yooo ten sevdin meni sevdin:))

    Bazen böyle davranışlar gerekiyor ileride çok fazla ben merkezci olmaması için o yüzden kendine de fazla yüklenme

    YanıtlaSil
  4. Sibel sevgi hakkındaki korkularını ben de anlamıyorum. Kızım sürekli " anne beni seviyor musun?" ya da kalabalık bir ortamdaysak " beni en çok kim seviyor" diye sorular soruyor.
    Sanırım sürekli duymak istedikleri bir dönemdeler.

    YanıtlaSil
  5. sanırım bizler de ,onların bizi anlamasını istiyoruz...özellikle de bu nedensiz restleşmelerin yaşandığı zamanklar da...sadece yalnız olmadığını bil yeter....

    YanıtlaSil
  6. Sürekli söyleyin ben öyle yapıyorum

    YanıtlaSil
  7. Ben de burada ağladım.. sus derken susturmaya uğraşırlar ya.. annelik çok zor, çoook! fiziki zorluk bunların yanında hiç bence..

    YanıtlaSil
  8. nasıl da yumuşatıveriyorlar adamı:)
    usta bu işte bunlar:)

    YanıtlaSil
  9. O kıvır kıvır saçlarından öpüyorum onuuu :) bu krizler bizi ne hallere sokuyor değil mi.

    YanıtlaSil
  10. ay kıyamam :))
    annesi naz yapıyor sana bırak şu vicdanı :( ben dayanamıyorum hiç.

    YanıtlaSil
  11. ay kıyamam Tibet'e :(
    Tibet'te sana belli :)
    bizimki inat ben inat barışamayız böyle durumlarda :)

    YanıtlaSil
  12. büyüdükçe sana benziyor sanki.bide böyle dellendirip peşinden duygu sömürüsü yapmıyolarmı.ölem ben ölem ben kurban olam ağzındaki dile beeeeeeeeeen:))

    YanıtlaSil
  13. Bizde "başka bir yerde ağlayıp rahatla, ağlaman bitince yanıma gel, sarılalım" tekniği var:) Tibet'in sözleri insanın içini acıtsa da, aslında içten içe sevginin her istediğini yapmasını sağlamayacağını bildiğini yansıtıyor. Zamanı geldiğinde böyle küçük molalar alınmalı. Ama ben küsmeye çok karşıyım şahsen. Anne-Baba, hiç bir koşulda çocuğuna küsmemeli, ya da küsmüş numarası yapmamalı. Rüzgar hangi koşulda olursa olsun, hatalı da olsa, benim ona sırt çevirmeyeceğimi bilir.

    YanıtlaSil
  14. Hepimizin istediğini:) Yine de içim eridi. Öp onu annesi benim için koklaya koklaya:)

    YanıtlaSil
  15. Ay benim hassas kuzum. Sevgi böceği kıvırcığım

    YanıtlaSil
  16. oyy kıyamam yaaa :(

    bizimkide böyle,"anne kızsan bile beni seviyorsun değilmi" diye onay bekliyor :)

    YanıtlaSil
  17. Yadigar, işi biliyor bu veletler...

    Sibelcim, bazen otoriteyi korumak gerekiyor ama ben pek başaramıyorum sanırım :(

    Ayla, bilmiyorum ki çok mu yükleniyorum kendime gerçekten?...

    Nilhancım, bizimkilerin tek çocuk olmasından kaynaklı belki de daha çok sevgi odaklılar sanırım...

    Bahriye, haklısın. Herkes karşısındaki beni anlasın istiyor böyle anlarda sanırım :(

    Ülkü, söylüyorum zaten ama onun dinleyesi yoktu bu sefer.

    Delim, öyle gerçekten. böyle anlar daha çok yoruyor insanı :(

    Selda, tam işi bilen, işe gitmeyen modeli :P

    Nehirccem, hiç sorma vallahi...

    YanıtlaSil
  18. Elifcim, bu naz bazen yoruyor ama ya :(

    Baharcım, sizin barışmalarınız güzel oluyor ama :P

    Serpil oh yaw! biri bana benzetti nihayet :)))

    Görkemcim, küsmedim ki zaten. o içeride ağlayacak ve susunca gelecekti hesapta. ama o ağlama yatakta tepinmeye ve avazları apartmanı inletmeye başlayınca, benim de şalterler attı ne yazık ki :(

    Özlemcim, eritiyor bu veletler insanı :(

    Umurum, neredesin sen kuzum yaaa!

    Ayşegül, hepsi sevgi arsızı bunların :)

    YanıtlaSil
  19. Canım benim ya,ağlamak isterken gözyaşlarına hakim olmaya çalışmak ne zordur..Bazen şalterleri attırsalarda bir bilseler onları ne sevdiğimizi..Öperim Tibeti ve seni:)))

    YanıtlaSil
  20. bazen kızdığımda sesim yükseldiğinde acayip bozuluyorlar, değişiyor yüzleri hemen, ben de binpişman oluyorum gereksiz çıkışıma ve şaka yaptım deyip şakaya vuruyorum bezen... annelik garip bir ip cambazlığı sanırım... ama sevgi koşulsuz ve sürekli olmalı diyorlar ya sanırım bu hissi verememek beni de korkutuyor...

    YanıtlaSil
  21. off Tibetim boğazımda bir yumru oluşturdun tatlı kıvırcığım ya:(

    YanıtlaSil
  22. Birazcık otoriteyle orta yolu bulmak!
    İstediğin bu..
    Başaracaksın....

    YanıtlaSil
  23. annesi tarafından çok sevildiğini bilmek ve anneyi üzünce veya kızdırınca artık sevilmeyeceği korkusu onunda anneyi çoook sevmesi demektir.buda tibetin aslında istemeyerek yaramazlık yapması ve o küçücük yaşıyla hatasının farkında olması.nasıl bir çocuk bu yaa harika maşallah.

    YanıtlaSil
  24. :)) aynı tehditler hiç bitmiyor.. ama sevgimiz de öyle..

    YanıtlaSil