27 Aralık 2012 Perşembe

Kalbinizi kırmiim!


Bana küçükken ne olacağımı sorduklarında çok değişken cevaplarım olmadı benim. İlk olmak istediğimi hatırladığım meslek “Haberci”likti. Bildiğiniz haber sunucusu yani...

Şimdikiler gibi değildi o dönemin TRT haber sunucuları, hatırlarsınız belki. O statik hallerinin nesi hoşuma gitmişse o zamanlar artık... Hele ki o dönemlerde şimdikinden bile daha az konuşkan olduğumu düşünürseniz...

Bu fotoğrafı geçenlerde kuzenim koymuş facebooka... 
Soldaki kuzenim, sağdaki halam, öndeki bücürükde ben oluyorum :)

Lise yıllarında da psikoloji ve antropolojiyle ilgilenmeye heveslenmiştim...
ikisi de olmadı...
Önce muhasabeci, sonra grafiker oldum. O da ayrı bir hikaye...

Yani diyeceğim o ki; ben hiç öğretmen olmak istemedim...

Bir bildiğim varmış. Salı gününden beri bunun ayırdına vardım...

Bizim bücürün sınıfına etkinliğe gittim Salı günü.
4,5-5,5 yaş civarı yaklaşık 20 çocukla birlikte, önce yılbaşı kartı yaptık, sonra da fikrini Ayda’dan aldığım minik yılbaşı ağacı...

Yılbaşı kartımızın benim yaptığım örneği

Bir kere o kadar çocuğun seni dinlemesini sağlamak diye bir şey yok... Yani benim için yok... Misalen öyle ortada durup “Hadi çocuklar şimdi bunu yapalım.” deyip, onlara sesini duyurmak pek olası değil...

Hele ki hepsinin bir yerde oturup, aynı şeyi yapmalarını beklemeniz...
cık cık... aklınızdan şüpheniz olmalı...

Fotoğraf Ayda'ya ait. Ne kendi yaptığımı, ne de çocuklarınkini çekemedim...
Zaten Ayda'nınkiler kadar güzel olmadılar :))))

Ama arkadaş, bu bücürlerle bir şeyler yapmak bu kadar mı zevkli olur...
Hele ki seninle özel olarak iletişim kurmak isteyenler çıkıyor ya aralarından erir bitersin...

Bir tanesinin gelip, burnunu burnuma dayayıp bir “Günaydııınnnnn!” deyişi vardı ki; onunla birlikte yerlerde yuvarlanmamak için zor tuttum kendimi :)

Onun da fotoğrafını çekemedim. Siz Tibet'inkiyle idare edin :))))

Bir diğerinin tütü eteğiyle gelip gidip “Ablaaa, ama ben bunu yapamadım kiiii, yardım eder misinnnnn?” diye kelimelerinin sonunu uzata uzata yanıma yanaşması... var yaaa... Şöyle yakalayıp, sıkıca sarıp sarmalamak istedim ama korkutmayayım deyip, yine tuttum kendimi...

Tibet’in gelip gidip beni öpmesi, o öptükçe erkeklerin “Tibet annesini öptüüüü!” diye gülüşmesi, Tibet’in karşılık olarak “ama öpmedim ki beeennn!” diye utanması...

Hepsi çok ama çok keyifliydi :)

Yani bu etkinlik işini sevdim sevmesine ama
öğretmenlik deyince artık orada iki kere dururum!...
Bana böyle bir teklifle gelmeyin, kalbinizi kırarım!

:P

33 yorum:

  1. aslında bana pek cazip geliyor ama şöyle lise düzeyi falan olsun mümkünse :))) valla hergün takdir ediyorum kreş öğretmenlerini nasıl başediyorlar diye :) eski foto çok sıcak çok hoşuma gitti, şipşirin bir çocukmuşsun :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sen bir de şimdi gör beni! Allah'ın cadısıyım! :)))

      Sil
  2. Öğretmenliğe temkinli yaklaşmışsın -ki haklısın, zor gerçekten, kendimden biliyorum- ama yine de çocuklarla bir şeyler yapmaktan bu kadar keyif aldığına göre mis gibi de öğretmen olabilirmişsin gibi geldi bana.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet çok keyif aldım ama her gün zor olur gibi geldi bana. arada böyle takılayım yeter bana :)

      Sil
  3. ne güzel bir deneyim olmuş:)

    YanıtlaSil
  4. Öncelikle Tibet sana benziyor,çam ağacı süper ve harika fikir,bücürlerde elma şekeri :)) siz de çok tatlısınız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ohhh! bu çocukluk fotoğraflarım sayesinde oğlumun bana benzediğini tescillenmiş oluyor! :))))

      Sil
  5. Vallahi yaptıklarına hayran kaldım bizede piyango çıkacak ama ne zaman bilmiyorum okuldan haber vereckelremiş ben ne yaparım hiç bir fikrim yok o yüzden tebrikler gerçekten Sibel'cim. Bu arada gerçekten özellikle anaokul ve ilkokul öğretmenlerini tebrik etmemek içten değil bizim evde bazen 1 tanesiyle başedemediğimiz onlarca çocukla nasıl başediyorlar bilmiyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. valla adaşım işin o kısmını inan ben de anlamıyorum, fazlasıyla sabırlı ve hoşgörülü olmalılar :) sen de ağaç yap, çok keyifli oldu ;)

      Sil
  6. Bende öğretmenliği bir zamanlar düşünmüştüm. Sonra bu kadar sabırlı degılım dıyerek vazgectım. Anne olunca anladım ne denlı sabırlı oldugumu:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. anne olacak kadar sabırlıyım belki ama öğretmen olacak kadar değilim ben :D

      Sil
  7. Yahu sibelim şu tatil olayı için bile olsa hani
    sanki bir daha düşünsenmi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aaaa! evetttt! dur bir daha bir düşüneyim gerçekten ben bunu! :D

      Sil
  8. Sen anattıkça bayıldım duruma,çocukları hayal ettim.

    Bu arada bu eski fotodaki sen değilsin,Tibetin koyu renk saçlı hali:)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Di mi yani? oğlum bana benziyooorrrr! oğlum bana benziyooorrrr! :D

      Sil
  9. 1.Çocukkende çok tatlıymışsın:)
    2.Ağaç fikri çok hoşmuş.
    3.Bende çocukların sınıfına gittiğim zaman kendimi kaybediyorum ama ses tonum ve 1.81'lik cüssemle kesinlikle kendimi dinletiyorum;))
    4.Ellerinize sağlık hepinizin;)
    5.Mutlu yıllar♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 1.Canımsın
      2.Ayda sağolsun
      3.Bu durumda 1.60lık boyumla senin yanında cüce mi kalcam lan bennnnn!?!!! :)))))
      4.Sağol canım.
      5.Muccckkkk!!!!

      Sil
  10. Offf nasıl özendim yaaa, ne güzel anlatmışsın ortamı bir daha böyle bir etkinlik falan olursa bana da haber etsene beraber gidelim ben de senin yanında yardımcı pozisyonunda çocuklarla hoşbeş ederim.
    Bu arada senin kart'da nefis olmuş, ağaç olayına gelince de maksat muhabbet, ben o ortamı bu ağaçlara değişirim yani:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hemen haber ederim Aydacım, senden becerikli yardımcıyı nereden bulurum ben?! :))) Kart güzel oldu ama kartonun simli olmasından sebep, bir süre sonra yapıştırdıklarımız düşmeye başladı. neyseki ağaçlar vardı da kurtardık durumu :D

      Sil
  11. kesinlikle katılıyorum etkilnlik çocucklar çok güzel ama böyle ayda yılda bi kereliğine :D ayy insanın kafası şişyor öğretmen arkadaşımı sırf o yuzden ziyaret edesim bile gelmiyor :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kafa şişmekten ziyade onlara kendini dinletmek mesele Seyhanım. valla öğretmenler gerçekten eli öpülesi ;)

      Sil
  12. negüzel bende katılıcam böyle bir etkinliğe :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Katıl Elifcim katıl, çok keyif alacaksın ;)

      Sil
  13. Öndeki bücür sen değilsin..
    Tibet :))) Pardon Sibet :)))

    Mutlu yıllar Sibelciğim...

    YanıtlaSil
  14. evet, aynısı bende oldu.Birde ben ayrı ayrı 2 sınıfta yaptım çalışmayı :).

    YanıtlaSil
  15. Sibelim senin gibi hassas, nazik, ince ruhlu biri nasıl olur da öğretmen olamaz. benden olmayacağı kesin. çünkü allah bana öyle bir ses teli vermiş ki, ben kuzular kırarım :(

    Etkinlik süper. ben kurabiye yaptırmıştım bir kere. tüm sınıf hamur olmuştu. eyvah dedim battı yerler. ama yarım saat sonra tiril tirildi halılar :D

    Tibetimi kocaman öpüyorum ve yeni yılınızı kutluyaorum canım benim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim Nilhanım ama yok, ben de o kadar sabır yok :))) evet, arkasından hepsi elele verip temizliyorlar, ben de tedirgin olmuştum ama becerikliler bücürler :)

      sizin yeni yılınız kutlu olsun ;)

      Sil
  16. Ekrana hof pöf bakarken rast geldim. Tebessümüme sebep oldunuz:)
    Anlatım biçiminizde yerinde durumayan bir çocuk profili çizdiniz bana. Onların içinde bulunsa idiniz eminim yapabilirdiniz çünkü siz onlar gibi sevgi dolu ve hareketli duruyorsunuz:) Onlarda bunu istiyor zaten :)
    Kendileri gibi olan:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yüzünüzde tebessüm olabildiysek ne mutlu bize :) ve onlar gibiysem gerçekten, ne mutlu bana ;)

      Sil
  17. Fotoğraftaki sen değilsin ki ;Tibet:)

    YanıtlaSil