22 Haziran 2009 Pazartesi

Yatmak istemiyorum?!

Bizim küçük adam gün geçtikçe ilginç huylar ediniyor.

Biliyorsunuz Tibet'in kendi yatağında uyumakla ilgili ciddi sorunu var. Nedense bir türlü barışamadı yatağıyla, bu yüzden gecenin büyük bir kısmını bizimle uyuyarak geçiriyor, hatta çoğu zaman, ben de onunla uyuyakaldığım için, tüm gece bizimle oluyor.

bu fotoğrafta 1 yaşında. nasıl yattığını anlatan güzel bir örnek :)

Sanıyorum Perşembe gününden beri, yatak odasına kendisini sokamamaya başladık. Aslında öncesinde başlamıştı bu durum ama ikna ediyorduk bir şekilde. O günden beri maalesef hiç bir şekilde sokamıyoruz odaya!

- Anne gokhti, gokhti! (korktum, korkuyorum)
diyorda başka birşey demiyor adam.

Kendisini salonda uyutup -mecburen- yatağa alıyorum odaya, olaki uyanıp odada olduğunu farketsin, başlıyor feryat figan "gokhti" diyerek ağlamaya.

Yani dostlar, cuma gecesinden beri, salondaki ikili koltukta Tibet düşmesin diye korkulukluk yapıyorum! Tibet için uygun bir yatak olsa da benim için pek uygun değil takdir edersiniz. Şu korku yüzünden ve deli dolu yatmasından mütevellit düşer endişesiyle bırakamıyorum da, zaten her uyanışı bir endişeli, acaba odada mıyım, yanımda biri var mı diye...


Tibet'in 1.yaşgününden
ikili koltuğumuz. arkadaki yastıkları kaldırınca iki kişiyi alacak genişliğe ulaşıyor... da... beni orada düşünün artık :P

Kendisini başka bir yatağa alıştırmak için çok uygun bir zaman ama bir de taşınma ihtimalimiz mevzu bahis, alsak bir türlü, almasak bir türlü, iki ucu b...klu değnek yani!!!

Bunun dışında çok güzel başka bir gelişme var ki, sevgilimle benim ağzımız kulaklarımızdaydı tüm hafta sonu, küçük bey bizi artık "Anneçi, Babaçi" diye çağırıyor!

Efendim anlamı "Annecim, Babacım"

Kardeşimin tatile gitmesi vesilesiyle bu hafta ananesi ve dedesiyle kalacak. Belki şu oda korkusunu da unutur (mu)?!....................

7 yorum:

  1. Anneçi, babaçi :)))))) çok tatlısın Tibetkuşum

    YanıtlaSil
  2. oy yerım senın korkan kucuk canını...aşkısı... yerım senın simokinini....maşallah tibetime...

    YanıtlaSil
  3. Simdiye kadar neler denediginizi bilemiyorum, fakat ilk bir kac ay bizim de ayni sorunlar gecti basimizdan, o zamanlar okudugum kitaplardan birinde odasina ve yatagina alistirmak icin ortami daha eglenceli hale getirin yaziyordu. Yani sadece uyumak icin kullanilan bir mekan degil, oyun da oynanan bir mekan. O'nu yataga koyuyorsunuz ama uyusun diye degil, beraber oyun oynamak icin. Yavas yavas, her seferinde sizden ayrilmak zorunda kalmadigi icin sevmeye alismaya basliyorlar.

    Sonra muzik kutusu, biraz isik eger gercekten korkuyorsa belki mekani biraz daha yasanabilir hale getirebilir O'nun icin.

    Hic bir sey kolay degil su bebek gelisiminde ama kolay gelsin size de, hepimize de.

    YanıtlaSil
  4. ah canım benim yakışıklımm.. inşallah unutur annesi öyle bi hayal güçleri var ki habire bişilerden korkuyo bunlar
    ah aaaah bu çocukları uykuları düzene girmeden bize rahat yok di mi canım:(
    tibetim melekler korusun seni hiç korkma inşallah emi??

    YanıtlaSil
  5. Calanon, genelde yatar yatmaz uyumuyoruz zaten. Tibet'in huyu pek öyle hemen uyumaya müsait değil :) önce biraz sohbet ediyoruz!? :) sonra tavana resimler yansıtan müzik kutumuzu açıp, tavanda gezen şekillerin ne olduğunu söylüyoruz. Bütün bunlara rağmen yatak odasında uyumak istemiyor. Bu da geçecektir diye ümit ediyorum :(

    Meltemcim, vallahi ne zaman rahat edeceğiz bende merak ediyorum :)))

    YanıtlaSil
  6. Tibet'in annesi, valla ben hala korkuyorum şu yaşımda... Işıklar açık, kapı açık, çıta pıta fırlıyorum hemen yerimden... Bu arada 'gokhti' ne süper bir kelime, bayıldım :D

    YanıtlaSil
  7. bizim de hala uyku problemimiz var.:((
    kendi odasında ama tek başına uyumuyor.. ben de senin dediğin gibi iki büklüm onunla beraber uyuyakalıyorum. bu seneyi de atlatayım, ondan sonra ben de bazı yontemler deneyeceğim.

    YanıtlaSil