Bir Cumartesi ki... bu kadar olur...

Cumartesi günümüz bol programlı bir gündü.

Bücür özledi diye  gündüz amcalara gidilecek, akşama ananeye bırakılacak, oradan Burcu ve Can’la buluşulacak, oradan eşim beni Tibet’in yanına ananeye bırakacak ve kendisi avcı grubuyla buluşmaya Sarıyer’e devam edecekti.

Planlar uygulamaya koyuldu. Amcalara gidildi, bücür orada bilgisayara ve oyuna doydu. Oradan ananeye geçildi, biraz oturuldu, sonra anne baba kalktı ve arkadaşlarıyla buluşmaya Taksim’e gitti.

Gece güzel başladı. Zaten Burcu’yla gecenin kötü geçmesi mümkün olamazdı. Tanıyan bilir :) Burcu’nun eşine de söyledim “Sen bu kadınla yaşlanmazsın!” diye. Burcu o kadar enerji dolu ki, yakınındakilere bulaştırmaması mümkün değil :)

Gece güzel güzel devam ederken, bir telefonla suratımız allak bullak oldu. Bücür düşmüş, kafasını vurmuş dolabın köşesine. Kardeşim önce haber vermeyeyim demiş ama bizimki ısrarla uyumak isteyince panik olmuş “Ne olur ne olmaz gelin.” dedi. Apar topar kalktık. Telefonda konuştuk Tibet’le biraz içimiz rahatladı ama yine de kalbimizin çarpıntısını durdurabilene aşkolsun. Vardık eve, hiç çıkmadan yukarı, kaptığımız gibi Tibet’i doğru hastaneye gittik.

Bücürün keyfi yerinde, bir şeyi yok görünürde ama içimiz rahat etsin istedik. Zaten doktorda “Bir şeyi yok, rahat olun.” dedi.

Sizlerin de aklında bulunsun; böyle durumlarda önemli olan ilk iki saat (bunu biliyorduk neyseki). Önce gözlem yapıyorsunuz, bir sorun olduğunu gösteren en belirgin durum fışkırtır gibi kusmasıymış. Onun haricinde hareketlerinde bir anormallik var mı, kurduğu cümleler mantıklı mı, düzgün yürüyor mu bunlara dikkat ediyorsunuz. İki saati atlattıktan sonra, 8 saat daha gözlem yapıyorsunuz. Bizim olay akşam saatlerinde vukuu bulduğu için biz 2-3 saatte bir uyandırdık. Konuşturmaya çalıştık. Mantıksız bir durum var mı gözlemledik.

Onların canı bir acıyor belki ama bizimki kaç katı acıyor bilemiyorum. Öldüm öldüm dirildim onu iyi görene kadar. Bir süre o kalp çarpıntımı durduramadım iyi olduğundan emin olduktan sonra bile.

Çok şükür gayet iyi. Hala gelecek planlarında Yaz’la evlenmek yatıyor, içimiz çok rahat o yüzden :)

Allah hepsine sağlık, sıhhat versin...

Not: Meğer aynı akşam Rüzgar’da düşmüş merdivenlerden, annesi telaşlandırmamak için haber vermemiş Burcu’ya... Tekrar geçmiş olsun Burcucum, nazar çıktı evlatlarımızdan diyelim...

İkinci not: Can yaşgünün kutlu olsun, yarım kaldı kutlama ama borcumuz olsun :)

Üçüncü not: Burcu, dövmen süper olmuş şekerim ;)

Son not: Küçücüğüm, miniciğim, boncuk gözlüm... Kutlu, mutlu olsun yaşgünün, hep gülsün yüzün... İyi ki doğdun, nice sağlıklı, güzel yılların olsun inşallah...