Bu gezginliğim bana iki şeyi farkettirdi... Biri kendime ne kadar az vakit ayırdığım, diğeri ilkiyle bağlantılı olarak arkadaşlarıma ne kadar az vakit ayırdığım!
Noga bir süredir Fransa'da yaşıyor. Zaten Fransız vatandaşıydı, özüne döndü :)
Hayatımdaki önemli insanlardan biridir. Yokluğunu çok hissederim.
Deniz ve Noga ile 2000 yılının sonlarında tanıştım, 9 yıl bitecek neredeyse. Beraber çok şey yaşadık, çok şey paylaştık. Aslında bir anlamda birbirimizin kötü gün dostları olduk :)
uzun hikaye.....
Şu anda Deniz'le eskisi gibi, yine aynı işyerinde çalışıyoruz.
Dün farkettim ki ve hatta farkettik ki; arkadaşının yakınında olması onu ihmal etmen için çok büyük bir sebep! Noga'yla Fransa'ya gittiğinden beri Skype'taki konuşmalarımız Deniz'le yaptığımız birebir sohbetlerden daha fazladır. Dün bunu çok bariz farkettim. Deniz ve ben yakınız diye, birbirimize seslensek duyabilecek mesafedeyiz diye, birbirimizi çok ihmal etmişiz. O kadar konuşacak şeyimiz varmış ki!
Bu iki haftadır arkadaşlarımla buluşmalarımdan hep tadı damağımda ayrılıyorum.
Onlarla vakit geçirmekten büyük keyif alıyorum ve bu buluşmaların devam etmesini istiyorum.
Buluştuğum her arkadaşımla aynı sözleri tekrar ederek ayrılıyoruz:
"Bunu tekrar yapalım!"
Evet, evet, lütfen yapalım!
arkadaslarimiz cok onemli. yasimiz buyudukce daha da idrak ediyor insan. ne kadar uzun suredir arkadas olduguna bakip kendinle ve arkasadinla gururlaniyorsun. cok seviyorum arkadaslarimi ve onlarla olmayi, uzakta ya da yakında, ama yan yana...
YanıtlaSilCOK DOGRU SIBEL'CIM, YAKININDA OLUNCA FARK ETMIYORSUN AMA BIR SEBEPLE AYRILDIGINDA OLUSAN ACIKLIGI DA KAPATAMIYORSUN BIR TURLU. KESKE UZAK YA DA YAKIN TUM ARKADASLARIMIZA YETERI KADAR VAKIT AYIRABILSEK, GEC OLMADAN ANLAYABILSEK EKSIKLIGIMIZI. KESKE...
YanıtlaSilne mutlu sizeeeeeee:):)
YanıtlaSilsevgi,saygı ve güven dolu,anladığın ve anlaşıldığın, bazen de yanındayken bile özlemini duyduğun arkadaşlıklar ne güzeldir...
YanıtlaSilsevgimle kucaklarım.. :)