16 Ağustos 2011 Salı

Şimdilik...

Son günlerde pek bir asabiyiz.

Önce bir şeyi yapmamak için, sonra benim ya da babasının kızdığını anlayınca bu sefer de yapmak için inatlaşıyor ve yetmiyor ağlıyoruz. Çoğul konuşuyorum çünkü bu durum etki-tepki misali karşılıklı.

Önce anlatmaya, izah etmeye, ikna etmeye çalışıyorum sakin sakin.
Ben sesimin tonunu olabildiğince yumuşatmaya çalıştıkça, onun sesi zıvanadan çıkmaya başlıyor. Onun sesinin tonu çığlığa dönüştükçe, benim sakinliğimin ipleri kopuyor.
“Yapmazsan yapma! Sen kazandın, ben artık sana yap demeyeceğim!” diyen, pes etmiş ama kızmış, küsmüş cümlem, onda bu sefer yapmak için ağlamaya, inatlaşmaya dönüşüyor.

Yoruluyorum...
Sürekli anlatmaktan, anlattıklarımı dinlemeyip burnunun dikine gitmesinden, zinciri kopmuş ağlamalardan...
Bir de dile yapışan “Sıkıldım”lardan ama en çokta o sıkıldımlara çare bulamamaktan.

Bu atışmaların ardından gelen “İsteyerek yapmadım, seni bir daha üzmeyeceğim”ler ısıtsa da içimi, beyne yerleşen yorgunluk hissini eritemiyor.
Şimdilik...

Yine de dün gecemin neşesi, bugünümün aydınlığı olan şu fotoğraflara bakıpta, yorgunluğumu hatırlamam mümkün mü?
Şimdilik... :)

 



22 yorum:

  1. Evet Sibelim o anlattığın edeli eden temponun yarattığı his bu fotoğraflarla gülmeye bıraktı yerini.. Ah Tibetim benim:)

    YanıtlaSil
  2. Yorgunluk filan kalmamıştır dimi :))

    YanıtlaSil
  3. Daha sakin günler gelecek diye umut etsemde şu aralar öyle düşünemiyorum malesef.Minik ergenlik bitecek büyük ergenlik başlayacak galiba kabul etmek lazım bu inatlaşmalar ve asilikler hep hayatımızda var olacak.

    Bu arada fotoğrafları çok sevdim,gülümsememek umut etmemek elde değil.

    YanıtlaSil
  4. Bende çoğu zaman sıkılıyorum ve yoruluyorum demiştim deemi? :/
    Ama sonra bir gülücük ömre bedel olabilir işte, Allah gülen yüzlerini soldurmasın( amin).

    YanıtlaSil
  5. Onun bu gülen yüzü yeter değilmi Sibel'im :))
    Fotoğraflar benimde akşamımın neşesi oldu bak :)))

    YanıtlaSil
  6. Canım benim yaa,yorgunluğun silinir geçer umarım,geçecek bugünlerde geçecek..

    YanıtlaSil
  7. Sakinve sessiz kalmayi tercih et sibel ablacim bu durumda,resimler harika fon gibi durmus o isiklar....

    YanıtlaSil
  8. ama o minicik ve çok tatlı:)

    YanıtlaSil
  9. boşver sibel.
    yorsunlar bizi.
    ya bizi yoracak kimsemiz olmasaydı napardık????
    onlarla hayat bir başka güzel.sıkıntısı üzüntüsü sinirlendirmesi neşesi hepsi ayrı bir güzel.
    boşver sibel.

    YanıtlaSil
  10. Yorul kadın, işin ne. Çekiştirme kıvırcığımı :))

    YanıtlaSil
  11. Deli'm, çok eğlendik o fotoğrafları çekerken :)

    Baharcım, ne yorgunluğu, eğlencenin dibine vurduk resmen :D

    Aylacım, bir geliyor bir gidiyor bu bücürlere. Sabır gerekiyor aslında ama bazen senin de gelenlerin gelmiş olabiliyor işte :P

    Melike, demiştin bebeem. Hep gülsünler inşallah ;)

    Eminecim, çok komik di mi yaa :)

    Yıldızım, geçecek tabi ki, biliyorum ;)

    Lena, keşke makinemiz daha iyi olsaydı diye hayıflandım vallahi :(

    Aslıcım, evet çok tatlııı :)

    Zoldom, çok şükür ki varlar. benim ki şikayet etmek değil zaten, dertleşmek canımın içi ;)

    Burcu, zaten yoruluyorum beee! çoğunlukla zevkle yoruluyorum hem de ama arada bir çemkireyim size işte ne olur yaniii :))))

    YanıtlaSil
  12. o dişli fotoya bittim, çok şekersiniz.

    YanıtlaSil
  13. ya çok tatlı bu çocuk ya!
    ama ne tuhaf dimi böyle şirinlikler yaptığında insan inanamıyor 'nasıl oluyorda bu tatlı şeye sinirlenebiliyorum bir an bile olsa' diye:)

    YanıtlaSil
  14. Özgecim, makine düzgün olsaydı ortaya şaheserler çıkaracaktım ammaaaa.... :(

    Çakıltaş, ya sorma, sonra bir dünya pişmanlık yaşıyorum zaten :(

    YanıtlaSil
  15. Çocukla inatlaşma o kadar :)))
    Biraz da sağır ve dilsizleri oyna bakalım ne yapacak :))))

    YanıtlaSil
  16. Zeugmam, başka çarem kalmıyor zaten. Gerçi anasına bak çocuğunu al işte, ha o, ha ben! :)))

    YanıtlaSil
  17. Allah canlarını sağ etsin be Sibelim.
    O inatlaşmalarda , volümün yükseldiği anlarda kendimden nefret ediyorum ben. Bir anneliği bile beceremiyorum. Çocuk benim neyime diyip kızıyorum kendime. Sonra dediğin gibi "iyi ki" diyorum hep.iyi ki varlar.
    hiç bitmeyecek Ayla nın da dediği gibi

    YanıtlaSil
  18. Fotolar süper, Tibet süper. Sabır Sibelim. Bunlar da geçecek. Neler geçmiyor ki? Derin derin nefes al, şu fotoları bastır oraya buraya as. O zaman bak gör daha az yorgun hissedeceksin

    YanıtlaSil
  19. off bu çocuklar sınır taraması yapıyor.Sınırlarımızda mayın var mıo diye tatbikat yapıyor adeta.mayın varsa büyük patlama oluyor ödleri kopuyor ama yinede başka mayınalrı kontrole devam ediyorlar..
    Bu jenerasyon başka hem işini biliyor hem oyuna getiriyor..
    Sabırlar dilerim canım , bende de aynı durumlar var ve süreklis abır çekiyorum derin derin :(

    YanıtlaSil
  20. Bu aralar tüm çocuklar aynı sanırım sabır sınırlarını zorlayarak ağzımızdan istemsiz çığlıkların çıkmasına neden oluyorlar sonuçta her iki tarafta üzülüyor maalesef.
    Ama kareler harika :))

    YanıtlaSil
  21. bu tepkiler çok tanıdık:):)

    mantıklı şekilde anlaymaya çalışma ,inatlaşma,yap yada yapma gibi emir cümleleri kurma...

    görmezden gel geçiyor bir müddet sonra..

    sakin sakin sakinnnnnn:):):)

    YanıtlaSil
  22. bana ugra canım,blog enlerınden bırıne sectım senı.

    YanıtlaSil