Tibet'le cogu zaman yasadigimiz bir sorun uyku.
Cogunlukla yatmak istemez, yatar, uyumak istemez, uyur, gecede iki uc kere uyanir, yetmez, yataginda uyumak istemez, yetmez sen yataginda uyusun diye inat edersin, o uyumamak icin inat eder. Sonucta genelde ise gidecegim, uyumam lazim diyerek itiraf ediyorum kazanmasina izin veriyorum. Ne yalan soyleyeyim oglumun kokusuyla uyumakta hosuma gitmiyor degil, ustelik babasinin da hosuna gidiyor. Neyse, uzatmayayim.
Dun aksam calistim, eve saat 22.00 civari geldim. Dogal olarak Tibet'i annem uyutmaya girmisti. Tibet genelde 21.30 civari yatar, daha dogrusu biz onu o saatte yatiririz. Tabi ki kendisi uyumamak icin bin bir turlu oyun yapip, ananesini su almaya disari gonderdigi sirada ben eve girdim ve o ananesinin arkasindan ceylan kosusu ve zafer nidalariyla disari cikti. Yeniden yataga yatirmamiz saat 23.00'u gecti dogal olarak. Buraya kadar hersey normal. Normal olmayan kismini gece saat 02.30'dan itibaren yasamaya basladik.
Once mirildanmaya basladi, dondu durdu, ben kendisine biraz su verdim, baktim olmayacak sut verdim. Artik uyur diye rahat bir nefes almistimki oglum bicir bicir konusmaya basladi ve yaklasik 3 saat surdu bu konusma. 3 saatin sonunda ben artik dayanamayip, odayi ve tabiki yatagi babasiyla ikisine birakip, salona gittim (babasinin sabah ise gidis saatleri daha esnek benimkinden).
Meger oglumuzun derdi yermis. Kucuk adam genis yerde uyumak istiyormus, ben gidince fotografta goruldugu uzere yayilmis. Demekki 3 saat boyunca onu anlatmaya calisiyormus "ben genis yatak istiyorum, kucuk yatakta ya da ikinizin arasinda rahat edemiyorum" falan diyormus!?
Not: Fotograf makinasinin pili bitmis oldugu icin cep telefonuyla cektim fotografi, biraz kotu cikti o yuzden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder