Bizimkinin bazı eşyalara karşı ilgisi çok fazla,özellikle yasak olanlara karşı.
Mesela cep telefonlarına, kumandaya.
Bunlardan birini eline geçiripte bırakmak istemediği zamanlarda babası, sanki uzağa atıyormuş gibi yapıp, 3'e kadar sayıyor ve arkasına bırakıyordu. Prensimiz de attı sanıp, "dittiii" diyordu ve unutuyordu. Biraz büyüdükçe aslında babasının atmadığını, arkasına bıraktığını anlamaya başladı. Sonra bir gün elinde bir oyuncağı atıyormuş gibi yapıp, o da saymaya başladı :)
Yalnız, dün akşam süperdi!
Çünkü bu sefer çok anlaşılır bir şekilde saymaya başladı.
Beste'nin aldığı oyuncaklar boyutları itibariyle onun için bu oyunu oynayacağı oyuncaklar sınıfına girdi (tam onun ellerine uygun büyüklükte, plastik hayvanlar).
Onları teker teker alıp, başlıyor saymaya:
- diiiiiii,
- gikiiiiiiiiii,
- düç!
deyip arkaya fırlatıyor elindeki oyuncağı.
Artık oyuncak nereye giderse...
Bizler gülmekten yerlerde... :D
hehehe cok komikmis... ditttiiiiii :p bu cocuklar hicbir seyi yemiyorlar artık azizim ...
YanıtlaSilsüpeeer :)) Valla biz kumandaları saklayamıyoruz bi türlü, nerede olsa görüyo zilli
YanıtlaSiloy oy ooyyyy yerim onun dillerini nasılda sayarmış
YanıtlaSilvalla çok tatlı kendime kızımın küçüklüğünü bu kadar çabuk özlicemi söylesem inanmazdım :))
salak muamelesi yapmayalim canim, bizden daha zeki oldukluri kesin :))
YanıtlaSil