14 Nisan 2009 Salı

Çok Şükür!

Biraz önce Tibet'in ilk doğduğu günlerde çekilmiş videoları izledim. Gözlerim doldu. Niyeyse çok mahsun göründü gözüme. Sanki doğumunda yaşadığı zorlukların farkında gibi...

Oğlumla gurur duyuyorum.
O gerçekten hayat dolu bir çocuk.
Doğumu sırasında aldığı hasarı büyük bir azimle atlattı.
Emzirirken elini göğsüme atmasını ne büyük bir heyecanla beklemiştim,
her gün dua etmiştim...

Artık "Allah'ıma bin şükür" kolunda neredeyse hiç sorun kalmadı.
Zaten doktoru da artık getirmenize gerek yok, Tibet sapasağlam dedi :)

Offf!!! Birileri gözümün yaşını dindirsin!!!

8 yorum:

  1. yaşasın yaaa :))
    Aferin Tibet'imize... Güçlü çok güçlü bi çocuk o...

    YanıtlaSil
  2. Canim arkadasim, soyle bana: "hic gerek var mi mutluluk goz yaslarini durdurmaya calismaya!"

    YanıtlaSil
  3. Beste cok guzel soylemis, goz yaslarin mutluluktansa dindirmeye gerek yok Sibel'cim. Bak Tibet'teki bu gelismeye benim de gozlerim doldu simdi, ama mutluluktan:) sukurler olsun...

    YanıtlaSil
  4. Sağolun kızlar... Tabi ki mutluluk gözyaşları bunlar.
    Neyse ki geçti o günler... Allah'ıma şükürler olsun!

    YanıtlaSil
  5. Çok zor zamanlardı geçti canımcım. Allah anneli babalı büyütsün tibet cücesini.

    YanıtlaSil
  6. ah canım benim bi sorun yaşadığınızı bilmiyordum kıyamam ben ona ve onun guccük koluna şimdi herşey düzeldimi annesi????
    lütfen bunlar mutluluk gözyaşları olsun

    YanıtlaSil
  7. doğum sırasında kolu sıkıştı ama düzeldi %95 hatta %98 Allah'a şükür :)
    doktoru 3 yaşından itibaren bir de yüzmeye gönderirseniz hiç bir şeyi kalmaz, artık benlik bir durumu yok dedi :)

    YanıtlaSil
  8. aaaaaa ben de bilmiyodum sorununu hicc, yuru be tibet, bisey kalmicak tabi :))

    YanıtlaSil